Stowarzyszenie Lekarzy Dermatologów Estetycznych (SLDE) 11 października 2017 r. ogłosiło wyniki konkursu „Perły Dermatologii Estetycznej 2017”, wśród nagrodzonych znalazły się nici APTOS NEEDLE 2G, które otrzymały nagrodę Perły Dermatologii Estetycznej 2017 za zabieg Łabędzia szyja!

Nici APTOS NEEDLE 2G – Efekt pięknej, gładkiej szyi z napiętą i jędrną skórą, bez widocznych poprzecznych bruzd i deformacji w obszarze mięśni platysmy to domena technik liftingujących Aptos, lidera w dziedzinie korekcji zmian starzeniowych, genetycznych, czy wolumetrycznych. Nici Aptos Needle 2G to metoda oferująca niezwykle efektowne rezultaty. Przez niektórych chirurgów bywa uznawana  za narzędzie skuteczniejsze w pewnych wskazanich, niż interwencja chirurgiczna.

„Łabędzia szyja”

Choć proces starzenia jako zjawisko naturalne i uniwersalne dotyczy w jednakowym stopniu wszystkich okolic ludzkiego ciała, to właśnie dolna część twarzy i szyja są obszarem, gdzie jak w soczewce skupia się i sumuje większość negatywnych zjawisk wynikających z upływu czasu.

Proces starzenia to zmiany proporcji, kształtu i topografii praktycznie wszystkich elementów tkankowych wchodzących w skład ludzkiej twarzy. Zachodzą one w wyniku trzech głównych mechanizmów:

• fotostarzenia – zależnego od ekspozycji słonecznej

• starzenia grawitacyjnego – powszechnego procesu wiotczenia tkanek, głównie skóry i SMAS

• starzenia wolumetrycznego – atrofii wszystkich struktur (skóry, tkanki tłuszczowej, mięśni i kości), zależnej od czynników genetycznych

Najbardziej zaawansowane zmiany obserwujemy w skórze – utrata elastyczności, zmiana faktury oraz grubości, w układzie SMAS – spadek napięcia i objętości tworzących go struktur prowadzący do utraty zdolności adaptacyjnych i kompensacyjnych elementów podporowych, a także w tkance tłuszczowej, gdzie dochodzi do trójwymiarowego procesu przemieszczania się i zmian objętości poszczególnych kompartmentów oraz nierównomiernego depozytowania. Również zmiany napięcia mięśni mimicznych i przebudowa struktur kostnych wpływają na ostateczny wygląd starzejącej się okolicy.

Na atrakcyjny i młody wygląd szyi składają się takie elementy jak;

• optymalny kąt szyjno-bródkowy zawarty pomiędzy przednią pionową płaszczyzną twarzy a płaszczyzną podbródkową (80-95’)

• wysoko położony punkt szyjny warunkujący pożądany kąt podbródkowo-szyjny

• dobrze widoczny zarys dolnego brzegu żuchwy

• widoczny przedni brzeg mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego

• zarysowane uwypuklenie chrząstki tarczowej

W procesie starzenia grawitacyjnego i związanego z nim opadania tkanek oraz nadmiernego gromadzenia się tkanki tłuszczowej dolnej części policzków, podbródka i szyi dochodzi do obniżenia punktu szyjnego i poszerzenia kąta szyjno-bródkowego, a także zatarcia konturów struktur szyjnych. Dodatkowo cofanie się bródki i tylna rotacja płaszczyzny pionowej twarzy oraz widoczne zmiany napięcia pasm platysmy pogłębiają te zmiany. Dochodzi też do spadku elastyczności i napięcia skóry na skutek fotostarzenia.

Zaburzenie estetyki szyi występuje również u ludzi młodych i jest uwarunkowane genetycznie. Polega ono na nagromadzeniu się tkanki tłuszczowej w okolicy podbródkowej i/lub cofnięciu bródki. Bez korekty zmiany te będą się nasilały z upływem lat.

Planując terapie dolnej części twarz i szyi dążymy do uzyskania harmonijnego i naturalnego wyglądu z zachowaniem topografii, kształtu i proporcji poszczególnych jednostek estetycznych. Nie możemy również zapomnieć o takich aspektach jak:

• stan ogólny pacjenta – wiek, płeć, aktualne i przebyte choroby, leki, kondycja fizyczna i styl życia

• rzetelna ocena stopnia zaawansowania zmian poszczególnych struktur twarzy i szyi (skóry, tkanki tłuszczowej, mięśni, kości, uzębienia)

• uwzględnienie oczekiwań pacjenta – zakresu korekcji, dopuszczalnej inwazyjności, akceptowalnego okresu rekonwalescencji, kosztów, wyobrażenia rezultatów końcowych

• możliwości techniczne – dostępny sprzęt, wiedza i doświadczenie lekarza oraz znajomość poszczególnych technik zabiegowych, zaplecze lokalowe, personel.

Moje doświadczenia z ostatnich kilku lat pokazują, że uzyskanie satysfakcjonujących rezultatów w korekcji defektów dolnej części twarzy i szyi możliwe jest dzięki łączeniu technik wolumetrycznych, takich jak lokalna liposukcja i lipotransfer, liftingujacych – implantacja nici liftingujących i armirujących rozpuszczalnych i nierozpuszczalnych, zabiegów korygujących napięcie i położenie platysmy (gorsetowanie nićmi polipropylenowymi oraz uwalnianie mięśnia od skóry za pomocą instrumentu Wire) oraz technik termicznej przebudowy struktur podporowych i skóry przy pomocy RF lub lasera.

Lokalna liposukcja pozwala na usunięcie nadmiaru powierzchownej tkanki tłuszczowej dolnej części policzków, podbródka i szyi umożliwiając lepsze uniesienie i napięcie skóry, a lipotransfer pozwala odtworzyć brakującą objętość lub uzupełnić ubytki w górnej i środkowej części twarzy, co jest niezbędne dla osiągnięcia prawidłowej korekcji dolnej trzeciej. Preferowana przeze mnie technika to użycie niewielkiego podciśnienia wytwarzanego przez tłok strzykawki i małoinwazyjnych, cienkich kaniul.

Techniki termicznej przebudowy tkanek podporowych i wiotkiej skóry są pomocne w przypadkach ich znacznego opadania, nadmiaru skóry i jej złej jakości. Mogą do tego celu być wykorzystane lasery (940nm,1064nm,1470nm) oraz RF z jedno- lub dwubiegunowymi elektrodami jako wspomaganie liposukcji lub w technikach przezskórnych – radiofrekwencja igłowa lub laser CO2 jako zabiegi uzupełniające.

Kluczową rolę w korekcie najczęściej spotykanych defektów szyi mają jednak moim zdaniem mocne nici liftingujące z zaawansowanymi instrumentami, prowadzącymi je dowolną trajektorią pod skórą, bez inwazyjnych cięć. Mogą one być z powodzeniem zastosowane zarówno do podciągania i mocowania opadających tkanek, jak i do tworzenia struktur podporowych, modelowania poszczególnych okolic, nadawania objętości, a także do plastyki mięśnia szerokiego szyi.

Najszersze zastosowanie oraz spektakularne efekty liftingu linii żuchwy i podbródka ma Needle 2G – para obustronnie ostrych igieł przytwierdzonych do końców 50 cm nici w całości pokrytej dwustronnymi mikrowypustami, o opatentowanym kształcie i strukturze. Taki instrument pozwala utworzyć nićmi podskórne pętle, które grupują i stabilnie unoszą tkanki w obszarze linii żuchwy i podbródka i przytwierdzają je w odpowiednim położeniu, tworząc ostry kąt bródkowo-szyjny.

Zależnie od wieku pacjenta, jakości skóry, obecności chorób autoimmunologicznych (np. choroby Hashimoto) stosujemy nici rozpuszczalne złożone z kwasu polimlekowego i kaprolaktonu lub nierozpuszczalne – polipropylenowe, w całości pokryte mikrowypustami, stanowiącymi element mocujący w skórze. Jednakże w przypadku pacjentów dojrzałych o tzw. indyczej szyi wymagana jest korekcja położenia mięśni platysmy. W tym celu stosuję ich szycie na wzór „gorsetu”, za pomocą nici chirurgicznych gładkich, polipropylenowych Needle 3/0, które podobnie jak w przypadku podwieszenia podbródka na wzór „hamaka” zaczepia się o elementy stałe (powięź, okostną).

Często zabieg plastyki platysmy łączę z podskórnym uwolnieniem zrostów nieestetycznie pociągających skórę podczas pracy mięśni szyi. Wykonuję to za pomocą bezinwazyjnego instrumentu Wire w kształcie nici. Szyja osiąga swoją naturalną gładkość oraz odpowiedni kąt podbródkowo-szyjny na minimum 5 lat.

W przypadku mniejszych problemów z opadaniem tkanek szczególnie w linii owalu i bocznych stref podbródka, nieocenione są nici 25 cm w całości pokryte wypustami z parą nieinwazyjnych kaniul, które wprowadzają nić w stabilnie mocującej, a jednocześnie niewidocznej strefie np. wyrostka sutkowatego czy skrawka ucha. Ich zaletą jest prostota wprowadzania, a przy tym mocny lifting.

Poza podbródkiem korekty często wymaga skóra całej szyi i dekoltu. W tym celu wykorzystujemy specjalne modele nici przeznaczone do liftingu i armirowania, poprawiające napięcie skóry, jej gładkość oraz jedwabistość, dzięki biostymulacyjnemu działaniu kwasu polimlekowego i kaprolaktonu. Nici mogą mieć długość 11 bądź 7 cm, ale z wypustami dostosowanymi do wprowadzania w kaniuli, w tym wypadku ułożone są parami wzdłuż całej nici, tak aby stabilnie mocować się do tkanek. Podbruzdowo można zastosować nici w kształcie warkoczy – typowo rewitalizujące, które po 2-3 tygodniach zwiększają swoją objętość miejscowo unosząc zapadnięte tkanki. Jeśli zapadnięcie jest głębokie i wynika ze zrośnięcia skóry z tkankami znajdującymi się poniżej, zabieg trzeba poprzedzić podskórnym odseparowaniem (Wire).

Konkludując należy stwierdzić, że aby osiągnąć efekt „Łabędziej szyi” w zależności od wieku pacjenta i typu deformacji (wolumetrycznych, genetycznych czy będących wynikiem fotostarzenia), należy podjąć indywidualnie dopasowany do pacjenta program działań. Rzadko jest to jedna technika zabiegowa, natomiast efekty są naprawdę spektakularne. Swój warsztat pracy prezentuję podczas autorskich kursów szkoleniowych poświęconych tematyce szyi.

Dr Bożena Jendrysik